آیه 109 سوره آل عمران
| <<108 | آیه 109 سوره آل عمران | 110>> | |||||||||||||||
| |||||||||||||||||
ترجمه های فارسی
و هر آنچه در آسمانها و آنچه در زمین است همه ملک خداست و بازگشت همه امور (و موجودات) به سوی اوست.
و آنچه در آسمان و آنچه در زمین است، فقط در سیطره مالکیّت و فرمانروایی خداست، و همه امور به سوی او بازگردانده می شود.
و آنچه در آسمانها و آنچه در زمين است از آنِ خداست، و [همه] كارها به سوى خدا بازگردانده مى‌شود.
از آن خداست هر چه در آسمانها و زمين است و كارها بدو بازگردانيده شود.
و (چگونه ممکن است خدا ستم کند؟! در حالی که) آنچه در آسمانها و آنچه در زمین است، مال اوست؛ و همه کارها، به سوی او باز می‌گردد (و به فرمان اوست.)
ترجمه های انگلیسی(English translations)
تفسیر آیه
تفسیر نور (محسن قرائتی)
«108» تِلْكَ آياتُ اللَّهِ نَتْلُوها عَلَيْكَ بِالْحَقِّ وَ مَا اللَّهُ يُرِيدُ ظُلْماً لِلْعالَمِينَ
اينها آيات خداوند است كه ما آن را به حقّ بر تو مى‌خوانيم و خداوند هيچ ستمى را بر جهانيان نمى‌خواهد.
«109» وَ لِلَّهِ ما فِي السَّماواتِ وَ ما فِي الْأَرْضِ وَ إِلَى اللَّهِ تُرْجَعُ الْأُمُورُ
و آنچه در آسمانها و آنچه در زمين است، از خداست و بازگشت همه امور تنها به سوى خداست.
نکته ها
نزول آيات الهى بر پيامبر، بدون كم وكاست وبراساس حقّ و حقيقت است. همچنين عمل‌ها و عكس‌العمل‌ها، پاداش‌ها وكيفرهاى امّت‌ها، مطابق يك‌سرى اصول و سنّت‌هاى پايدار است. خداوند، نه بر بندگان تكليفِ فوق طاقت مى‌كند و نه در كيفر و پاداش، شرايط و استعدادها و توان افراد را يكسان مى‌بيند كه اينها موجب ظلم مى‌گردد.
ظلم را كسى روا مى‌دارد كه يا كمبود داشته باشد و يا نتواند از راه حقّ به مقصود خود نايل شود و يا از بدى و زشتى ستم غافل باشد و بر خداوند سبحان هيچ‌يك از اين موارد صادق نيست. خداوندى كه همه چيز از اوست و بازگشت همه چيز نيز به سوى اوست، چه نيازى به ظلم كردن دارد؟!
جلد 1 - صفحه 581
پیام ها
1- نزول وحى بر پيامبر، حقّ است، نه ساخته‌ى ذهن و خيال او. «آياتُ اللَّهِ نَتْلُوها عَلَيْكَ بِالْحَقِّ»
2- روسفيدى و روسياهى در قيامت، بازتاب عقايد و افكار و اعمال خود انسان‌هاست، نه ظلم خداوند. «وَ مَا اللَّهُ يُرِيدُ ظُلْماً لِلْعالَمِينَ»
تفسیر اثنی عشری (حسینی شاه عبدالعظیمی)
وَ لِلَّهِ ما فِي السَّماواتِ وَ ما فِي الْأَرْضِ وَ إِلَى اللَّهِ تُرْجَعُ الْأُمُورُ (109)
بعد از آن در تحقيق و ثبوت اين مطلب و فهم بندگان فرمايد:
وَ لِلَّهِ ما فِي السَّماواتِ: و براى خدا است ملكيت و مالكيت خاصه آنچه در آسمانها است از اجرام علويه، وَ ما فِي الْأَرْضِ: و آنچه در زمين است از اجسام سفليه. بنابراين ذاتى كه مالك تمام موجودات سماوى و ارضى باشد، غنى على الاطلاق است. پس به هيچ وجه من الوجوه ظلم نفرمايد، زيرا يكى از جهات ظلم، هر آينه احتياج و نقص و جهل طرف باشد. و ذات سبحانى از صفات امكانى منزه باشد. وَ إِلَى اللَّهِ تُرْجَعُ الْأُمُورُ: و به سوى خداى تعالى باز گرديده شود تمام كارها، پس مجازات فرمايد هر كس را به آنچه وعد و وعيد فرموده از ثواب و عقاب.
تفسير اثنا عشرى، ج2، ص: 208
مفسرين را در كيفيت رجوع به خدا سبحانه دو قول است: 1- مراد افناى آنها و بعد، اعاده آنها براى مجازات. 2- مراد آنكه، حق تعالى در دنيا تمليك امور به بندگان فرموده و ايشان را در آن تصرفى ارزانى داشته، اما در آخرت، تمام آنها رجوع به خداى تعالى شود، چنانچه فرمايد: لِمَنِ الْمُلْكُ الْيَوْمَ لِلَّهِ الْواحِدِ الْقَهَّارِ.
تفسیر روان جاوید (ثقفى تهرانى)
وَ لِلَّهِ ما فِي السَّماواتِ وَ ما فِي الْأَرْضِ وَ إِلَى اللَّهِ تُرْجَعُ الْأُمُورُ (109)
ترجمه
و مر خدايرا است آنچه در آسمانها و زمين است و بسوى خدا بازگرديده شود كارها.
تفسير
آنچه در آسمان و زمين است مملوك حق است بملكيت حقه حقيقيه نه اضافيه اعتباريه مانند ملكيت اشياء از براى مخلوق و در تحت تصرف و سلطنت و اراده و اختيار او است حقا و حقيقتة از لا و ابدا بطوريكه هر امرى كه واقع شود منتهى بقضا و قدر الهى است و بازگشت بامر او ميكند و پاداش مؤمنين و جزاى مخالفين هم در روز قيامت بهمان قسمى كه وعد و وعيد فرموده بامر او انجام خواهد گرفت.
اطیب البیان (سید عبدالحسین طیب)
وَ لِلّه‌ِ ما فِي السَّماواتِ وَ ما فِي الأَرض‌ِ وَ إِلَي اللّه‌ِ تُرجَع‌ُ الأُمُورُ (109)
و از براي خدا است آنچه در آسمانها و آنچه در زمين است و بسوي خدا است بازگشت امور.
و للّه لام اختصاص است بملكية ذاتيه حقّه حقيقيه چون موجد تمام مخلوقات او است و مبقي آنها و مفني آنها و آن بآن افاضه از جانب او است، هم علة موجده است و هم علة مبقيه.
ما فِي السَّماواتِ از ملائكه و كرات علويه و سكنه آنها و لوح و قلم و سدرة المنتهي و جنّة المأوي و بيت المعمور و آنچه که غير از خدا نميداند از آثار قدرت و عظمت و كبريايي.
وَ ما فِي الأَرض‌ِ از جن‌ّ و انس و انواع حيوانات برّي و بحري و عناصر و معادن و نباتات از حبوب و فواكه و خضرويات و ادويه و غير اينها
جلد 4 - صفحه 314
وَ إِلَي اللّه‌ِ تُرجَع‌ُ الأُمُورُ امر در قرآن بر معاني بسياري اطلاق شده مثل وَ أَوحي فِي كُل‌ِّ سَماءٍ أَمرَها فصّلت آيه 11، اي ما يصلحها. و مثل وَ ما أَمرُ السّاعَةِ إِلّا كَلَمح‌ِ البَصَرِ نحل آيه 79، يعني وقوع القيمة و احياء الموتي.
و مثل هَيِّئ لَنا مِن أَمرِنا رَشَداً كهف آيه 9، بمعني هدايت بصلاح، و مثل قال‌َ الَّذِين‌َ غَلَبُوا عَلي أَمرِهِم لَنَتَّخِذَن‌َّ عَلَيهِم مَسجِداً كهف آيه 20، و غير ذلک از آيات، و جامع همه اينها فعل است بمعني كار. و در اينکه آيه يعني بازگشت كارها تمام بخدا است و كليه اختيارات از كليه افراد سلب ميشود و تمام اختيار با اوست و همين است مفاد آيه شريفه لِمَنِ المُلك‌ُ اليَوم‌َ لِلّه‌ِ الواحِدِ القَهّارِ مؤمن آيه 16.
برگزیده تفسیر نمونه
]
(آیه 109)- این آیه مشتمل دلیل بر عدم صدور ظلم و ستم از ناحیه خداست، می‌فرماید: «و (چگونه ممکن است خدا ستم کند در حالی که) آنچه در آسمانها و آنچه در زمین است از آن اوست و همه کارها به سوی او باز می‌گردد» و به فرمان او است (وَ لِلَّهِ ما فِی السَّماواتِ وَ ما فِی الْأَرْضِ وَ إِلَی اللَّهِ تُرْجَعُ الْأُمُورُ).
سایرتفاسیر این آیه را می توانید در سایت قرآن مشاهده کنید:
تفسیر های فارسی
ترجمه تفسیر المیزان
تفسیر خسروی
تفسیر عاملی
تفسیر جامع
تفسیر های عربی
تفسیر المیزان
تفسیر مجمع البیان
تفسیر نور الثقلین
تفسیر الصافی
تفسیر الکاشف
پانویس
منابع
- تفسیر نور، محسن قرائتی، تهران:مركز فرهنگى درسهايى از قرآن، 1383 ش، چاپ يازدهم
- اطیب البیان فی تفسیر القرآن، سید عبدالحسین طیب، تهران:انتشارات اسلام، 1378 ش، چاپ دوم
- تفسیر اثنی عشری، حسین حسینی شاه عبدالعظیمی، تهران:انتشارات ميقات، 1363 ش، چاپ اول
- تفسیر روان جاوید، محمد ثقفی تهرانی، تهران:انتشارات برهان، 1398 ق، چاپ سوم
- برگزیده تفسیر نمونه، ناصر مکارم شیرازی و جمعي از فضلا، تنظیم احمد علی بابایی، تهران: دارالکتب اسلامیه، ۱۳۸۶ش
- تفسیر راهنما، علی اکبر هاشمی رفسنجانی، قم:بوستان كتاب(انتشارات دفتر تبليغات اسلامي حوزه علميه قم)، 1386 ش، چاپ پنجم